Svona voru byrjunarliðin:
De Gea
Rafael Rio Jones Evra
Mata Carrick Cleverley Fellaini Welbeck
Rooney
Bekkur: Lindegaard, Büttner, Fletcher, Kagawa, Young, Valencia, Hernandez
Hart
Zabaleta Kompany Demichelis Clichy
Fernardinho Touré
Navas Silva Nasri
Dzeko
Leikurinn byrjaði eins illa og hægt er að ímynda sér. Leikurinn var ekki mínútu gamall þegar Manchester City var komið yfir. Vörnin hjá United var sofandi, Nasri spólaði sig í gegn, skaut í stöng og frákastið endaði hjá Edin Dzeko sem lagði boltann í autt markið. 0-1 fyrir City. Hræðileg byrjun.
United-menn héldu áfram þessum sofandahætti eftir markið. Sendingar voru lélegar, City-liðið pressaði hátt uppi og stressaðir United-leikmenn misstu boltann oft á hættulegum stöðum. City-menn komust 2-3 í álitleg færi vegna þess en voru ýmist klaufar eða David De Gea með sinn súkkulaðiúlnlið hélt okkur inn í leiknum. Á þessum leikkafla hefði City hæglega geta gert út um þennan leik.
Um miðjan hálfleik breyttist þetta þó. Okkar menn þorðu að halda boltanum aðeins og komust smám saman inn í leikinn. Mata, Rooney og Welbeck sáu um sóknarleikinn ásamt Fellaini. Þeir sköpuðu sér nokkur ágæt færi, fyrst fékk Fellaini boltann í fínni stöðu en hann náði ekki koma nægilega góðu skoti á markið. Juan Mata komst svo í mjög fínt færi í miðjum teignum en hann skóflaði boltanum yfir. United-menn stjórnuðu ferðinni það sem eftir lifði fyrri hálfleiks, City-menn ógnuðu þó en Michael Carrick braut upp sóknartilraunir City. Við lok fyrri hálfleiks leit þetta ekki jafn illa út og eftir fyrstu 10 mínútur leiksins. Maður vonaði því að United-menn myndu halda uppteknum hætti í seinni hálfleik.
Sú von var fljót að sigla í burtu. City-menn byrjuðu hálfleikinn betur og uppskáru mark eftir rúmar 10 mínútur. City-menn fengu horn, öll hornin þeirra hingað til höfðu farið á nærstöng og það breyttist ekki í þetta skiptið. Rio Ferdinand slökkti á sjálfum sér og hleypti Dzeko fram úr sér sem skoraði sitt annað mark í leiknum. Eftir seinna markið var þetta nánast búið. United reyndu af litlum mætti af sækja en sóknarleikurinn var ómarkviss og nánast tilviljunarkenndur. City-menn voru þéttir í vörn og drógu í sig alla þá pressu sem United reyndi að setja á þá. Moyes reyndi að hrista aðeins upp í þessu. Kagawa kom inn á fyrir Cleverley í hálfleik, Valencia kom inn á fyrir Fellaini og Hernandez kom inn á fyrir Welbeck. Yaya Touré nuddaði svo salti í sárin á 90. mínútu með því að skora þriðja mark leiksins. 0-3.
Þetta var ekki nóg góð frammistaða og endurspeglar bara í raun muninn á þessum liðum í dag. City-liðið er stútfullt af gæðum og refsaði grimmilega fyrir þau mistök sem okkar leikmenn gerðu í leiknum. Eins og svo oft áður var sóknarleikur United ómarkviss og tilviljunarkenndur. Það er eins og það vanti skipulag í sóknarleikinn og það er einhvernveginn alveg ljóst að Moyes leggur höfuðáherslu á varnarleikinn. Það hefur bersýnilega sést í vetur en það hefur ekki skilað neinu. Liðið spilar ekki góða vörn og áherslan á vörnina bitnar bara á sóknarleiknum.
Ef það var ekki augljóst fyrir þennan leik þá ættu allir að sjá það í kvöld að Rio Ferdinand er löngu búinn að vera sem fótboltamaður á þessu leveli. Hann var hrikalega dapur í þessum leik og það skiptir öllu fyrir David Moyes að finna miðvarðaparið sitt sem fyrst. Ég varð fyrir vonbrigðum með Juan Mata í kvöld, hann átti ekki góðan leik, átti lélegar sendingar og virtist vera hræddur við að taka áhættu í þessum leik. Kannski var það uppleggið og það er reyndar ekki eins og hann hafi haft mikið af möguleikum með sér í sóknarlínunni. Rooney lagði sig fram í leiknum líkt og Welbeck en það skilaði ekki miklu. Þetta lið þarf á mikilli endurbyggingu að halda, á fleiri vígstöðum en inni á vellinum, það er augljóst eftir þennan leik.
Eitt skref áfram, tvo aftur á bak. Það er þema þessa tímabils.