Það er ótrúlegt að fyrir nákvæmlega einu ári síðan hafi leikmenn og stuðningsmenn Manchester United verið að fagna meistaratitli nr. 20 eftir glæsilegan sigur á Aston Villa. Allt var eins og það átti að vera. United á toppnum, langt á undan öllum hinum liðunum. Besta liðið, besti stjórinn. Business as usual.
Það er ótrúlegt að ári seinna standi varla steinn yfir steini hjá þessu sama knattspyrnufélagi. Liðið er í 7. sæti og aumasta titilvörn í sögu Englands síðan Manchester City féll tímabilið eftir að hafa unnið titilinn er óumflýjanleg. Við erum stödd í skemmtilegasta hluta tímabilsins, þar sem úrslitin eru að ráðast og öllum keppnum að ljúka. Við erum stödd á heimavelli Manchester United. En Manchester United er ekki í baráttu á neinum vígstöðum og ef félagið myndi sleppa því að senda til leiks í þessum fjórum leikjum myndi það ekki skipta einu einasta máli. Leikirnir sem skipta máli tengjast Manchester United ekki á neinn hátt. Ótrúlegt.
Maðurinn sem er talinn ábyrgur fyrir þessu hruni var sagt upp störfum í dag. David Moyes er farinn. Eftir að fregnir þess efnis bárust í gær um að hann væri á förum barst tístið sem stuðningsmenn liðsins hafa beðið eftir snemma í morgun:
BREAKING: Manchester United announces that David Moyes has left the club. (part 1 of 2) #mufc
— Manchester United (@ManUtd) April 22, 2014
Stuttri stjóratíð David Moyes er lokið, enda komst hún aldrei á flug.
Stuðningur okkar
Ég og ritstjórn þessarar síðu studdum Moyes lengst af. Við gerðum okkur grein fyrir því að þrátt fyrir að liðið hefði unnið deildina á þægilegan hátt tímabilið áður væri ýmislegt sem betur mætti fara í leikmannahóp liðsins. Við gerðum okkur grein fyrir því að Sir Alex Ferguson skilaði ekki af sér jafn sterku búi og hann hélt að hann væri að gera. Við gerðum okkur grein fyrir því að það hefði verið erfitt fyrir nánast hvaða knattspyrnustjóra sem er að taka við af mesta knattspyrnustjóra allra tíma. Um þetta skrifaði ég langa grein fyrr í vetur þar sem ég fór yfir afhverju Moyes beið eitthvað það erfiðasta starf sem nokkur knattspyrnustjóri hefur þurft að glíma við.
Við gerðum okkur grein fyrir því að engar líkur væru á því að David Moyes myndi ná árangri um leið. Það var alveg ljóst frá byrjun að hann hefði enga reynslu sem myndu gagnast honum í að stýra einum af heimsins stærstu íþróttafélögum þar sem allar væntingar eru þúsundfaldar á við það sem hann upplifði hjá Everton. Manchester United er þó félag sem hefur í gegnum tíðina verið byggt á því að gefa mönnum tækifæri á að axla ábyrgðina sem fylgir því að vera í Manchester United, sumum höndla það og ná gríðarlegum árangri, aðrir ekki og verða lítið annað en neðanmálsgrein í sögu félagsins.
Stuðningur okkar við David Moyes var byggður á þeirri von að hann myndi verða einn þeirra sem myndi axla ábyrgðina. Gary Neville, einn af þeim sem veit einna mest um hvað þetta félag snýst sagði í byrjun tímabilsins að Manchester United myndi breyta Moyes, Moyes ætti engan séns á því að breyta Manchester United. Í þessu lá stuðningur okkar við Moyes. Hann var falinn í því að David Moyes myndi vaxa í starfinu og að hann myndi einmitt ekki láta liðið spila þann tröllabolta sem skóp árangur hans hjá Everton. Við vorum alltaf að bíða eftir því að það myndi gerast og á köflum leit þetta ágætlega út. Stundum glitti í eitthvað sem lofaði góðu fyrir framhaldið eins og leikurinn gegn Leverkusen á útivelli í Meistaradeildinni. En þegar liðið tók eitt skref fram á við, tók það tvö skref aftur á bak. Í kjölfar sigursins á Leverkusen komu tvö töp gegn Everton og Newcastle. Svona gekk þetta allt tímabilið og það varð alltaf erfiðara og erfiðara að réttlæta áframhaldandi veru David Moyes á knattspyrnustjórastólnum.
Fallið
Eftir áramót varð það svo endanlega ljóst að David Moyes réði engan veginn við það að stýra Manchester United. Svona var staðan þegar tímabilið var hálfnað, þann 29. desember sl.
Liðið var tveimur stigum frá núverandi toppliði Liverpool og 8 stigum frá Arsenal í fyrsta sæti. Þetta er kannski ekki besta staða í heiminum en algjörlega ljóst að liðið var að minnsta kosti í bullandi séns á því að ná einu af meistaradeildarsætunum.
Gengi liðsins í deildinni á seinni helming tímabilsins er það sem gerði út um stjóratíð David Moyes. Eftir því sem vorið nálgaðist varð alltaf deginum ljósara að Moyes var að synda í djúpu lauginni með enga hjálparkúta nálægt sér. Fyrir mér og líklega mörgum af þeim sem voru tilbúnir til þess að gefa Moyes tíma var leikurinn á heimavelli gegn Fulham vatnaskilin. Þar kristallaðist hugmyndaleysi í sóknarleik liðsins og segja má að þarna á þessum vetrardegi í Manchester hafi liðið orðið gjaldþrota undir stjórn David Moyes.
Moyes náði að blása einhverju lífi í liðið með ágætum sigrum á minni spámönnum eins og WBA, Crystal Palace og svona en jarðarförin fór endanlega fram fyrir og eftir leikina gegn Liverpool og Manchester City. Fyrir leikinn gegn Liverpool viðurkenndi David Moyes að Liverpool væri sigurstranglegra liðið í leiknum og eftir leikinn gegn City sagði Moyes að City væri að spila á því stigi sem United væri að reyna að komast á. Tvær heilagar syndir og eitthvað sem enginn knattspyrnustjóri Manchester United má nokkru sinni viðurkenna eða láta út út sér.
Á þessum tímapunkti voru flestir búnir að missa trúnna á því að David Moyes myndi nokkurn tímann ná einhverjum árangri með þetta lið og ef fregnir eru réttar virðast eigendurnir hafa gert það líka. Eftir tapið var svo endanlega ljóst að liðið myndi ekki spila í Meistaradeildinni í fyrsta skipti síðan 1993. Þar með virðist klásúla í samningi Moyes um að hægt væri að rifta samningnum hans hafa virkjast og því fór sem fór. Stjóratíð David Moyes er því runnin sitt skeið á enda og þungu fargi virðist vera létt af stuðningsmönnum Manchester United.
Það sem David Moyes virðist ekki hafa áttað sig á er að Manchester United er miklu meira en knattspyrnufélag, þetta er stofnun, heimsfrægt íþróttafélag sem hefur ákveðin gildi. Hér á að spila leiftrandi sóknarbolta þar sem hið óvænta ræður ríkjum, helst með uppöldum leikmönnum þar sem allt snýst um sókn og ekkert annað en sókn. Manchester United er félag þar sem gerð er krafa um að liðið sé ávallt í fremstu röð á öllum sviðum.
David Moyes náði þessu aldrei, fregnir frá æfingarsvæðinu segja að liðið hafi nánast ekkert æft sóknarleik í allan vetur, öll áherslan hafi verið á varnarleik. Sóknarleikur liðsins undir stjórn Moyes var alveg einstaklega einhæfur, út á kant, gefa fyrir. Rinse and repeat. Þegar kom að stórleikjum snerist allt um að vonandi myndi liðið reyna að sigra leikinn eða að liðið myndi reyna að gera andstæðingunum erfitt fyrir. David Moyes er einfaldlega neikvæður þjálfari sem virðist ekki hafa skilið það hugarfar sem þarf til þess að stjórna stórliði á heimsmælikvarða. Svo sem ekkert skrýtið, maðurinn hafði auðvitað enga reynslu á því sviði. Þessi tækni hafði virkað ágætlega hjá Everton en með fullri virðingu fyrir Everton, þá er það ekki Manchester United.
Svona fótbolti eins og Moyes lét United-liðið spila virkar ágætlega hjá minni liðum sem hafa það að markmiði að vera um miðja deild en í dag er ómögulegt að byggja upp meistaralið með þessum hætti. Árangur í deildinni næst með því að spila hugmyndaríka knattspyrnu sem byggist á sóknarleik. Hvergi er þetta augljósara en þegar gengi Everton og Liverpool á tímabilinu er skoðað. Everton er að mestu leyti byggt upp á sömu leikmönnum og Moyes hafði stýrt áður en spilar nú með allt öðruvísi áherslum. Það hefur tekið Roberto Martinez eitt tímabil að ná fleiri stigum en Moyes náði nokkurntíman.
David Moyes er ágætur knattspyrnustjóri og er örugglega fínasti náungi. Því miður fyrir hann snýst knattspyrnan hans um að verjast andstæðingum, í staðinn fyrir að sækja á þá. Þannig knattspyrna er fín fyrir minni lið þar sem ekki er gerð krafa um titil á hverju einasta tímabili. Það er glerþak á þessari tegund af knattspyrnu, hún virkar ekki hjá liðunum sem sækjast eftir titilinum, og þessvegna var David Moyes líklega aldrei að fara að ná árangri með Manchester United. Því miður.
Framtíðin
Ryan Giggs tekur við liðinu tímabundið og er það frábær leið fyrir hann að ljúka því sem er líklega hans síðasta tímabil sem leikmaður liðsins. Hann og Moyes voru á andstæðum pólum hvað varðar leikskipulag og æfingar og fregnir herma að Giggs hafi verið á útleið. Hann fær nú tækifæri til þess að sigla skútunni heim áður en að nýr stjóri verður valinn. Nú munu hefjast miklar vangaveltur. Nú í morgun voru Guardiola og Mourinho orðaðir við starfið auk þess sem að í kaupbæti komu fregnir um að United ætli sér að kaupa Messi. Líklega hefur einhver farið fram úr sér í þessum efnum og ólíklegt að einhverjir þessa muni spila á Old Trafford næsta tímabil. Líklegt er að stjórnin taki sér einhvern tíma í þetta og íhugi alla kosti. Klopp virðist hafa sagt nei en það þýðir ekki endilega að hann sé þar með útilokaður, ég myndi veðja á að menn væru að reyna að sannfæra hann, þrátt fyrir að hann hafi lýst yfir tryggð sinni við Dortmund í morgun. Louis van Gaal virðist þó vera líklegastur og það kæmi mér ekki á óvart ef að Hollendingurinn fengi það verkefni að rétta skipið við.
Hvaða stjóra sem tekur við bíður þó erfitt verkefni, þó kannski ekki alveg jafn erfitt og það sem beið Moyes. Nýr stjóri þarf að taka á leikmannahóp sem virðist hafa tekið sér meiri völd um hvað gerist innan félagsins en nokkurn tíman hefur þekkst hjá United. Ef nýr stjóri er ekki nógu kraftmikill til þess að ná stjórn á leikmönnum liðsins mun sagan bara endurtaka sig.
Við erum kannski laus við David Moyes, en það er ekki þar með sagt að allt sé orðið gott á ný og félagið geti sett titilinn aftur í áskrift. Það er ýmislegt að hjá félaginu sem þarf að laga. Vonandi ber stjórn félagsins gæfu til þess að ráða stjóra sem hefur reynslu og ræður við verkefnið. Stjórnin klikkaði á því síðast, ekki bregðast okkur aftur. Við viljum að titill nr. 21 sé væntanlegur í bráð.