United nældi sér í afskaplega mikilvægan sigur í gær gegn Newcastle, sérstaklega í ljósi þess að öll hin liðin í efsta hluta deildarinnar unnu sína leiki. Staðan er því óbreytt fyrir leikjahrinuna núna í mars og apríl sem mun skera úr um hvort að þetta tímabil megi fara á ruslahaugana eða ekki. Heimaleikir gegn Spurs og City, útileikir gegn Liverpool og Chelsea auk bikarleiks við Arsenal. Jesús Pétur.
Ég ætla þó ekki að skrifa um það enda erum við og aðrir búnir að hamra nóg á mikilvægi þessara leikja. Það var eitt atvik í leiknum í gær sem menn fóru ekki að veita athygli fyrr en eftir að leiknum lauk.
United skorar sigurmark leiksins á lokamínútunum og af öllum mönnum býst maður við því að Ryan Giggs muni algjörlega missa sig. Nei, í staðinn sjáum við hann með steinrunnið andlit, nánast eins og að sigurmarkið hafi verið vonbrigði. Ekki batnar það svo þegar Louis van Gaal öskrar eitthvað á hann og klappar honum á kinninna, svona eins og hann sé að segja: „Djöfull, veit ég miklu betur en þú, barnið þitt.“
Þetta myndskeið hefur vakið nokkurra athygli, menn voru að pæla í þessu hér í athugasemdarkerfinu við leikskýrslu leiksins og það stóð ekki á viðbrögðum blaðamanna. Hinn ágæti blaðamaður Telegraph, Mark Ogden veltir upp þeirri spurningu hvort að Ryan Giggs sé búinn að missa þolinmæðina gagnvart Louis van Gaal? Það þarf svosem engan gríðarlegan speking til þess að leggja saman tvo og tvo hérna. Fyrst að hann fagnar ekki einu sinni þessu mikilvæga marki hlýtur að vera eitthvað að, ekki satt? Þetta hlýtur að benda til að hann sé eitthvað ósáttur með Louis van Gaal. Eðlileg pæling, þetta er eitthvað sem ég hugsaði þegar ég sá þetta myndskeið fyrst.
Manni fannst nefnilega vanta meiri ákefð í liðið á síðustu 20 mínútunum. United undir stjórn Sir Alex tók alltaf allar áhætturnar til þess að ná í þau úrslit sem liðið þurfti á að halda. Þetta fannst manni skorta á í gær og ég er alveg handviss um að Ryan Giggs hafi verið að reyna að fá Louis van Gaal til að gera breytingar a la Sir Alex, taka sjénsinn, henda mönnum fram. Skora mark.
Eftir allt saman rímar leikstíll Louis van Gaal ekki fullkomnlega við leikstíl Ryan Giggs. Þetta sagði Giggs á sínum fyrsta blaðamannafundi í apríl í fyrra eftir að hann tók við af Moyes:
I want players to play with passion, speed, tempo and be brave with imagination. All the things that are expected of a Manchester United player. Manchester United’s philosophy is to attack.
Ekki beint það sem við höfum séð í vetur og Van Gaal virðist ekki taka hafa tekið tillögur Giggs um hvernig ætti að snúa leiknum gegn Newcastle upp í sigur í mál og þegar United slysast svo á markið getur Hollendingurinn ekki hamið sig í því að segja: „Hah, hvað sagði ég ekki! HVAÐ SAGÐI ÉG EKKI!“
Og þegar maður sér Ryan Giggs ekki einu sinni fagna sigurmarki United veldur það manni áhyggjum.
Svo sá ég þetta:
Þetta breytir eiginlega öllu. Í staðinn fyrir einhverja undirliggjandi gremju sem hefur verið bullandi í einhverja mánuði og suðan orðin svo mikil að hann gat ekki einu sinni fengið sig til að fagna marki sjáum við okkar mann taka þátt í fagnaðarlátunum. Miðað við hvernig Van Gaal virðist segja „Wayne“ í sífellu við Giggs bendir það til þess að Giggs hafi viljað taka Rooney útaf til þess að freista þess að ná marki, ef til vill fyrir ákveðinn kólumbískan framherja sem sat á bekknum allan leikinn.
Vissulega rennur á hann gríma þegar Louis van Gaal klappar honum á kinnnina en í ljósi þessa myndskeið og í þessu samhengi hverfur brosið af vörum Giggs ekki vegna einhvers undirliggjandi ósættis yfir leikstíl liðsins heldur fremur vegna þess að yfirmaður hans kemur að honum og glottir yfir því að hafa haft rétt fyrir sér á meðan Giggs hafi haft rangt fyrir sér.
Hver myndi brosa í gegnum það?
