Í dag mættust stórliðin úr Manchesterborg í síðasta leik dagsins í ensku úrvalsdeildinni á Etihad vellinum í ljómandi fínu veðri. United var án Paul Pogba auk þess sem Alexis Sanchez og Romelu Lukaku byrjuðu báðir á bekknum eftir nýafstaðin meiðsl. Framlínan okkar var því Anthony Martial á vinstri kantinum og Jesse Lingard á þeim hægri með Marcus Rashford fremstan.
City menn byrjuðu leikinn af kraftinn og gáfu gestunum ekki nein grið og er varla hægt að segja að United menn hafi snert boltann, svo mikil var einstefnan og áræðnin hjá heimamönnum. Sú vinnusemi skilaði sér strax á 12. mínútu þegar David Silva kom boltanum á Sterling sem átti frábæra fyrirgjöf yfir á fjærstöngina þar sem Bernardo Silva lúrði og náði að senda boltann fyrir markið þar sem nafni hans frá Spáni fékk opið marktækifæri og hamraði boltann í netið fram hjá de Gea.
Eftir það virtist United liðið vakna aðeins en þegar þarna var komið við sögu voru City menn með 107 heppnaðar sendingar og 83% með boltann á meðan United hafði klárað heilar 19 sendingar og nánast ekkert með boltann. Virkilega dræmar upphafsmínútur hjá okkar mönnum en það virðist vera stíllinn hjá liðinu þessar vikurnar.
Loksins þegar rúmar tuttugu mínútur voru komnar á klukkuna virtust okkar menn ætla að taka þátt í leiknum en rétt þegar okkur tókst að setja saman nokkrar sendingar á samherja þá missir Ander Herrera boltann á miðjunni og David Silva komst í hálffæri sem varnarmenn okkar hreinsuðu sem betur fer upp. Í kjölfarið komu fyrstu færin okkar en enginn veruleg hætta skapaðist. Martial átti skot sem var varið, Smalling átti skalla yfir markið og fyrirgjöf frá Young rataði beint í krumlurnar á Ederson.
Engu að síður leit út fyrir að við værum að ýta þeim aftar á völlinn en þó að við næðum að vinna okkur meira og meira inn í leikinn voru heimamenn alltaf líklegir. Undir lok fyrri hálfleiks áttum við í tómu basli með að koma boltanum af hættusvæðinu, heimamenn fengu endalausar hornspyrnur og ekki bætti það úr skák að Herrera virtist vera að missa boltann í annað hvert sinn þegar hann fékk boltann í lappirnar. Gátum talist þokkalega heppnir að vera bara 1-0 undir í hálfleik og greinilegt að breytinga er þörf þar sem United virtist elta allan fyrri hálfleik.
Hálfleikur
Seinni hálfleikur fór ekkert gífurlega vel af stað. Strax eftir þrjár mínútur komst Sergio Aguero inn fyrir vörn United og átti þrususkot yfir de Gea úr þröngu færi og breytti stöðunni í 2-0. Áfram héldu City menn að sundurspila United vörnina og áttu nokkur góð færi á næstu tíu mínútum, óneitanlega besta færið fékk þó Sterling þegar hann komst einn inn fyrir en vildi ná skotinu með hægri og var alltof lengi að aðhafast í teignum og Smalling komst fyrir hann.
Á 57. mín kom Lukaku inn fyrir Jesse Lingard og það tók hann ekki nema nokkrar sekúndur að krækja í vítaspyrnu eftir frábæra stungusendingu en sá belgíski steif ekki sjálfur á punktinn. Sennilega hefur það spilað inn í að Lukaku var nýkominn inn á og að hann hafi ekki skorað í háa herrans tíð fyrir United. Því steig Martial á punktinn, en sá franski tók stutt tilhlaup og sendi Ederson í vitlaust horn. Staðan orðin 2-1 og hálftími rúmur eftir af leiknum og nægur tími til að snúa við taflinu. Við þetta mark fengu okkar menn aukinn kraft enda tími til kominn.
Lítið markvert gerðist á næstu tíu mínútum annað en að Leroy Sane kom inn á og greinilega átti að ganga frá Ashley Young en hann var þegar orðinn gífurlega þreyttur eftir að elta Sterling allan leikinn. Alexis Sanchez og Juan Mata komu inn á sem varamenn þegar tæpar tuttugu mínútur voru eftir og fengum við strax aukaspyrnu sem hefði getað skapað hættu í vítateig City en í staðinn komust City menn í skyndisókn og sem betur fer lét Sane vaða fyrir utan teig en boltinn sveif hátt yfir markið.
Örlítill meiri hraði færðist í leikinn við þessar skiptingar sem gerði síðustu mínúturnar mun skemmtilegri en fyrri hluta síðari hálfleiks. Bæði lið gerðu þó nokkur mistök en ekki nein eins slæm eins og Matic á 86. mínútu þegar City hélt boltanum í heilllangan tíma sem endaði svo með fyrirgjöf inn í teig á İlkay Gündoğan þar sem Nemanja Matic gleymdi hreinlega að hann væri til. Gündoğan kláraði færið af yfirvegun og kom City aftur í tveggja marka forystu. Þannig lauk leiknum og skelltu City menn sér aftur í fyrsta sæti deildarinnar.
Hugleiðingar að leik loknum
Okkar menn fengu loksins skellinn, en það hlaut að vera komið að því að við næðum ekki að koma til baka eftir að við lendum undir. En í stað þess að velkjast um í biturri neikvæðni og pólitískum ómöguleika þá skulum við líta á nokkra jákvæða punkta.
Fyrst ber að nefna að Victor Lindelöf virðist vera að stíga upp sem byrjunarliðsleikmaður og virðist vera að aðlagast ensku deildinni ágætlega loksins. Anthony Martial heldur áfram að vera gífurlega beinskeyttur fram á við auk þess að sinna varnarvinnu í mun ríkara mæli en áður og samvinna hans og Luke Shaw virðist batna með hverjum leiknum.
Vissulega var miðjan okkar yfirspiluð, það verður að segjast eins og er að B.Silva-Fernandinho-D.Silva eru alltaf að fara vinna Herrera-Fellaini-Matic í reitabolta en Fellaini var engu að síður mjög sterkur inn á miðjunni, hefði verið líklega annar leikur ef t.d. Pogba hefði verið með honum. Romelu Lukaku átti líka fína innkomu og gerði mjög vel í að krækja í þessa vítaspyrnu.
En engu að síður sást það með mjög afgerandi hætti að liðið er eftirbátur nágranna sinna á flestum sviðum. Við getum þó huggað okkur við það að við vorum að mæta sterkasta liði deildarinnar, hvort sem þeir hafi orðið það með svikum og prettum skal látið kyrrt liggja, en nú tekur við landsleikjahlé og næstu leikir eru svo Crystal Palace (H), Young Boys (H) og Southampton (Ú) áður en Arsenal mætir á Old Trafford 5. des n.k. Það eru því næg tækifæri fyrir okkar menn til að safna sjálfstrausti og rífa sig í gang fyrir jólatörnina.
Á morgun fer fram fyrri orrustan um Manchesterborg en þá taka borgararnir í Manchester City á móti rauðu djöflunum í sannkölluðum nágrannastórslag á Etihad vellinum. Síðast þegar liðin mættust á þessum velli í deildinni var boðið upp á fótboltaveislu sem vert er að rifja upp en heimamenn í City komust í 2-0 á fyrsta hálftímanum með mörkum frá Vincent Kompany og Iker Gündogan og þannig stóðu leikar í hálfleik.
Eftir tvo sigurleiki í röð í deildinni er komið að erfiðasta leiknum í Meistaradeildinni, útileiknum gegn Juventus. Eftir hann fær liðið lítið frí því þá kemur erfiðasti leikurinn í deildinni, útileikur gegn Manchester City. Tveir næstu leikir gætu því gert ansi mikið fyrir liðið, ef það nær góðum frammistöðum og úrslitum, eða komið allsvakalega niður á þegar brothættu sjálfstrausti liðsins ef liðið fær slæma útreið gegn tveimur af öflugustu liðum Evrópu.